توضیحات کمپکتور صفحه ای بنزینی

کمپکتور یا خاک کوب برای کوبش و متراکم کردن انواع خاک جهت زیر سازی های محدود مورد استفاده قرار می گیرد. کمپکتور صفحه ای دستی به واسطه وزن صفحه و ارتعاش دستگاه و متناسب با میزان گاز تنظیم شده توسط کاربر می تواند میزان ارتفاع 5 تا 20 سانتیمتر خاک را بکوبد. کمپکتورها به صورت کلی از دو قسمت مجزا از هم یعنی موتور و شاسی کمپکتور تشکیل شده اند که به واسطه دو فولی و کلاج و همچنین تسمه به یکدیگر وصل شده اند. هنگامی موتور روشن می شود کلاجی که به شفت موتور متصل است با میزان گاز موتور تنظیم شده و به وسیله تسمه، فولی متصل به شاسی را درگیر کرده و کمپکتور شروع به ارتعاش یا کوبش می کند.

تعمیر و نگهداری انواع کمپکتور صفحه ای (قسمت اول : نکات مهم قبل از راه اندازی کمپکتور)

بسیار دیده می شود که کاربران یا کارگرانی که با دستگاه های موتوری کار می کنند بدون توجه به نکات نگهداری انواع دستگاه در همان ابدای اقدام به روشن کردن و کار کردن با دستگاه می نمایند. این اقدام آنها سبب می شود تا عمر دستگاه بسیار کم شده و میزان استهلاک و امکان خرابی دستگاه بسیار بالا رود. از این رو پیشنهاد می شود تا کارگران به نکات زیر توجه کنند.

نکات مربوط به نهگداری شاسی کمپکتور

1. اگر کمپکتور صفحه ای نو و خشک می باشد باید حتما واسکازین مربوط به قسمت لنگ شاسی کمپکتور چک شود. این قسمت حدود 0/4 لیتر واسکازین 140 نیاز دارد.
2. میزان واسکازین قسمت لنگ شاسی کمپکتور هر یک ماه یک بار چک شود تا از کم نشدن میزان آن مطمئن شوید.
3. قبل از روشن کردن دستگاه از عدم پارگی ضربه گیرهای شاسی کمپکتور اطمینان حاصل کنید.
4. قبل از روشن کردن دستگاه از عدم شل بودن پیچ های قسمت لنگ شاسی کمپکتور مطمئن شود.
5. قبل از روشن کردن کمپکتور سفت بودن پیچ هایی که ضربه گیر را به صفحه بالایی شاسی وصل می کند را چک کنید.

نکات مربوط به نگهداری موتور کمپکتور

1. اولین کار قبل از هر بار روشن کردن موتور کمپکتور چک کردن میزان روغن موتور می باشد. میزان روغن دستگاه باید بقدری باشد که زمانی که شما گژ روغن را از سمت جلو باز می کنید بتوانید سطح روغن را تا رزوه چهارم از بالا ببینید.
2. محکم بودن پیچ هایی که موتور را به شاسی متصل می کند. در صورت شل بودن این پیچ ها میتواند در زمان کار شکستگی رخ دهد.
3. سالم بودن تسمه های دستگاه چک شود.
4. محکم بودن پیچ هایی که باک موتور را به سر سیلندر متصل می کند.
در صورتی که این موارد قبل از روشن کردن کمپکتور صفحه از سوی کارگران رعایت شود میزان استهلاک و خرابی دستگاه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

چگونه موتور کمپکتور را به درستی روشن کنیم؟

برای روشن کردن موتور کمپکتور به صورت صحیح بایستی ابتدا کلید روشن/خاموش را روی حالت روشن قرار داده (در مورد دستگاه هایی که کلید ندارند اصل بر حالت روشن هست) سپس پشت موتور ایستاده و اهرم مربوط به گاز را تا انتها به سمت راست برده و اهرم مربوط به ساسات را به صورت کامل به طرف چپ قرار داده تا بسته شود. در این حالت هندل را ابتدا تا جایی که با فولی درگیر شود آرام کشیده و زمانی که هندل با فولی درگیر شد، هندل را باید محکم کشید تا دستگاه روشن شود.

پس از روشن شدن دستگاه باید ابتدا گاز موتور را کم کنیم (اهرم گاز را به طرف چپ برده) و ساسات دستگاه را باز کنیم (اهرم ساسات را به طرف راست برده) تا هوا به موتور برسد. در صورتی که این موارد رعایت شود برای دستگاه ایرادی از این قسمت نخواهد افتاد.

چگونه موتور دستگاه را به درستی خاموش کنیم؟

زمانی که بخواهیم موتور کمپکتور را خاموش کنیم باید ابتدا گاز موتور را کم کرده، سپس کلید روشن/خاموش را در حالت خاموش قرار دهیم (موتور هایی که فاقد کلید هستند از قسمت کوئل موتور یک سیم به سمت کلید آمده است که اگر آن را با بدنه اتصال دهند نقش کلید را بازی کرده و موتور خاموش می شود). باید دقت کنیم که موتور به وسیله بستن ساسات خاموش نشود زیرا به دستگاه بسیار فشار وارد میکند و ممکن است دستگاه دچار خفگی شده و یا حتی در مواردی به سوپاپ های موتور آسیب جدی وارد شود.

اتصالات کوپلر چیست؟

استفاده ازوصله مکانیکی میلگردها (کوپلر) بجای اورلب آرماتورها در سازه های بتنی یکی از راهکارهای بهبود کیفیت در صنعت ساختمان به شمار می آید.

استفاده از وصله های مکانیکی در آئین نامه ها و استانداردهای بین المللی ازجمله آئین نامه بتن ایران در فصل ۱۸ توصیه گردیده است.
در هر سازه بتنی در حدود ۱۵% آرماتور مصرفی به صورت اتصال اورلب در بتن دفن محدودیتهای آئین نامه ای به ضایعات تبدیل می گردد.

اتصال کوپلر

چرا اورلب نه؟

اتصال اوراب در انتقال نیروی کششی بسیار ضعیف عمل میکند.

در روش اورلب نیروهای اضافی در جهت جدا شدن ارماتورها وارد میشود پس باید کاور بتن استحکام کافی را داشته باشد.

بلند تر بودن طول اتصال در محل وصله

بیشتر بودن وزن در محل اتصال

دو ارماتور در یک راستا قرار نمیگیرند

به دلیل در یک راستا نبودن میلگرد عمل ارماتور گذاری دشوار است

هزینه برش و نیرو کار برای انجام برش

مزایای وصله مکانیکی

با استفاده از اتصالات مکانیکی نه تنها از دفن آرماتور به صورت مهار پوششی آرماتور جلوگیری می گردد بلکه ضایعات آرماتور نیز به حداقل کاهش می یابد

منبع:

 امتحان قبل روشن کردن موتور

۱-مطمئن شوید تمام پیچ و مهره ­ها و سخت افزارهای شاسی کمپکتور را در جای خود محکم هستند.

۲-سطح روغن را بررسی کنید.

۳-هواکش موتور را بررسی کنید, در صورت لزوم، آنرا تمیز یا تعویض کنید.

۴-منبع سوخت را بررسی کنید. منبع سوخت را تا یک اینچ از سر منبع پر کنید تا فضا برای انبساط وجود داشته باشد.

۵-زیر موتور کمپکتور دستی و اطراف آن را برای چکه کردن روغن یا سوخت بررسی کنید.

۶-شیلنگ بنزین را برای فشار و تراوش سوخت بررسی کنید.

۷- خاشاک (بقایای خاک و شن آشغال) را از سطح اگزوز و و هندل، پاک کنید.

روشن کردن کمپکتور خاک

۱- کلید خاموش/روشن را در جهت عقربه­ های ساعت روی وضعیت  (ON) بچرخانید.

۲- شیر بنزین موتور کمپکتور غلطکی را باز کنید.

۳- اهرم کنترل سرعت را روی ۲/۱ تا ۳/۱ در وضعیت سرعت بالا قرار دهید.

۴- اهرم ساسات را ببندید. اگر موتور گرم است یا دمای آن خیلی بالا است، اهرم ساسات را تا نیمه باز کنید یا آنرا کاملا باز نگهدارید. اگر موتور سرد است یا دمای آن خیلی پایین است، اهرم ساسات را کاملا ببندید.

۵- هندل موتور کمپکتور خاک را به آرامی بکشید تا وقتی که مقاومت حس شود. این نقطه فشار است. دستگیره را به وضع اول برگردانید و سریع بکشید. طناب هندل را کاملا بیرون نکشید.

بعد از روشن کردن موتور کمپکتور دستی، اجازه دهید دسته هندل به وضعیت اول خود برگردد درحالیکه هنوز دستگیره را نگه داشته اید.

هشدار : روی سطوح محکم و خیلی فشرده کار نکنید چون باعث پریدن کمپکتور صفحه ایی به جای لرزش می­شود که این موجب صدمه دیدن صفحه­ دستگاه کمپکتور می­ شود.

کار کردن موتور با سرعت کمتر منجر به کاهش فشرده ­سازی می­شود، کامپکتور غلطکی و اپراتور را خسته می­کند.

هشدار: هرگز باک بنزین را وقتی که موتور داغ است پر نکنید.

 روشن کردن موتور کمپکتور روبین

[icon name=”check-square” class=”” unprefixed_class=””] روشن کردن موتور کمپکتور روبین با کشیدن دسته ­ی هندل به آرامی، شما به نقطه­ ای خواهد رسید که در آن مقاومت قوی می­شود . با کشیدن دوباره آن، شما به نقطه ای خواهید رسید که مقاومت کم می­شود. دسته هندل موتور را آرامی به وضعیت اول برگردید.

[icon name=”hand-o-left” class=”” unprefixed_class=””] طناب هندل را کاملا نکشید و دسته­ ی کشیده شده را رها نکنید آن را به آرامی به وضعیت اولیه برگردانید.

۸- بعد از روشن کردن موتور کمپکتور روبین، ۲ تا ۳ دقیقه صبر کنید تا موتور گرم شود خصوصا در فصل زمستان.

۹- به محض اینکه موتور گرم شد به تدریج اهرم ساسات را در وضعیت باز OPEN قرار دهید.

۱۰- اهرم کنترل سرعت را از وضعیت LOW به HIGH تغییر دهید. وقتی سرعت موتور تقریبا به ۲,۳۰۰-۲,۶۰۰ دور در دقیقه می ­رسد، کلاج گریز از مرکز جا می­افتد. اگر سرعت موتور خیلی به آرامی زیاد شود، امکان دارد کلاج لیز بخورد.

روشن کردن مجدد کمپکتور صفحه ای

روشن کردن مجدد یک موتور که در حالا گرم است نرمال نیست و نیازمند استفاده از خفه کن است. سرعت سوپاپ را برای عملکرد بهتر موتور، روی “بالا” تنظیم کنید.

راهنمایی ویژه : وقتی عمل فشرده ­سازی انجام نمی­ شود، از وضعیت “پایین” روی اهرم سوپاپ برای کاهش فشار روی موتور استفاده کنید. کاهش سرعت موتور در زمان بیکاری به افزایش طول عمر موتور و همچنین صرفه­ جویی در سوخت و کاهش سطح نویز دستگاه کمک خواهد کرد

منبع:abzarino.com

فاکتورهای اصلی در انتخاب نوع کمپکتور صفحه ای

۱- نیروی تراکم موردنیاز شما چقدر است؟

یکی از مهمترین جنبه هایی که هنگام استفاده کمپکتور باید مورد توجه قرار گیرد نیروی تراکم مورد نیاز است، میزان نیروی کوبش مناسب بسته به مواد پایه ای که قرار می دهید و اینکه ماده پس از کوبش به چه حالتی در بیاید تعیین می گردد.

از میزان نیروی که برای کار شما مورد نیاز است اطمینان حاصل نمایید، فشرده سازی کم می تواند مشکلات جدی را در جاده ها ایجاد کنید. اگر احساس می کنید که با خرید یک کمپکتور کوچکتر در هزینه ها صرفه جویی می کنید، دردسرهایی که ممکن است در آینده پیش روی شما باشد، تمامی این صرفه جویی ها را از بین خواهد برد.

۲– چه مساحتی را می خواهید فشرده سازی کنید؟

مساحت کاری اصلی ترین و مهمترین فاکتور برای انتخاب کمپکتور مناسب است. مطمعنا یک کمپکتور با صفحه بزرگتر مساحت بیشتری را در هر مرحله کاری پوشش می دهد، اما سرعت حرکت دستگاه نیز در محاسبات دخیل است. کمپکتورهای مختلف دارای سرعت های مختلفی می باشند که سرعت آن ها بر اساس متر در دقیقه اندازه گیری می شود.

همچنین مسئله مهم دیگر اهمیت به ابعاد صفحه دستگاه می باشد. اگر شما یک کمپکتور با ابعاد صفحه ای کمی بزرگتر از دیگری داشتید اما سرعت حرکت آن بسیار کندتر از دیگری باشد، کمپکتور بزرگتر ممکن است برای کار شما کارآیی نداشته باشد. شما باید بتوانید به سادگی تفاوت های محصول را محاسبه نمایید.

یکی از مهمترین مواردی که در هنگام خرید یک کمپکتور صفحه ای باید به یاد داشته باشید این است که به طور نسبی با شرایط کاری شما منطبق گردد. اگر دستگاه را بر این اساس بخرید که تنها یک بار برای کار مشخص از آن استفاده کنید ممکن است به دستگاهی برسید که برای بخش های دیگر کسب و کار شما مناسب نباشد.

۳– چه قابلیت هایی را می خواهید؟

اکثر کمپکتورهای صفحه ای ماشین های تقریبا پایه ای هستند که مشخصات بسیار مشابه دارند. تفاوت اصلی در مشخصات حرکت رو به جلو یا حرکت رفت و برگشتی دستگاه است. کمپکتورهای حرکت رو به جلو تنها در جهت جلو حرکت می کنند اما کمپکتورهای قابل برگشت در هر دو جهت عقب و جلو قابلیت حرکت دارند.

کاربردهای اصلی کمپکتورهای صفحه ای

۱- مورد استفاده در مکان هایی که مانور کاری زیاد وجود دارد و فضا محدود نیست

۲- جهت پی سازی و ساخت زیربناهای مختلف

۳- صنایع راه سازی، محوطه سازی، تعمیرات آسفالت، ساخت پیاده رو،حیاط و پارکینگ

۴- برای فشرده سازی خاک، ماسه، شن و آسفالت به کار می روند

مزایای کمپکتورهای صفحه ای

۱- دارای ابعاد صفحه بزرگ جهت فضاهای وسیع

۲- قیمت مناسب در مقایسه با کمپکتورهای قورباغه ای و کمپکتورهای دارای تناژ بالا

۳- به دلیل بزرگی ابعاد صفحه و پخش شدن نیرو امکان آسیب رسیدن به خاک کمتر می گردد.

۴- مکانیزم ساده ای دارند و تعمیر و نگهداری آن ها بسیار ساده است.

 منبع:abzarino.com

تعدیل فشارهای وارده

فشارهای وارده از قشرهای بالای روسازی به وسیله این قشر تعدیل و به بسـتر روسـازی راه منتقـل مـیشود، بـه طـوری کـه تنش‌های ایجاد شده سبب نشست و یا تغییر شکل غیرمجاز بستر نشود‌. با تغییر ضخامت زیراساس می‌توان فشار وارده بر سطح بسـتر روسازی راه را تنظیم کرد.

خاصیت تراوایی

قشر زیراساس تثبیت نشده باید بتواند آب‌های سطحی ‌یا آبهای نفوذی شانه راه و یا آب‌های تراوشی را به نهرهـای خارج جسم راه هدایت کند.

تقلیل ضخامت روسازی

استفاده از مصالح زیراساس موجب تقلیل ضخامت روسازی و صرفه جویی در لایه‌های اساس و لایه‌های آسفالتی کـه مرغـوبتر و گرانتر هستند، می‌شود.

کاهش اثر یخبندان

با افزایش ضخامت زیراساس، که مصالح آن در برابر یخبندان حساسیت نداشته باشد، می‌توان عمق لایه مقاوم در مقابل یخبندان را افزایش داد.

انواع زیراساس

انواع متداول زیراساس به شرح زیر است.

زیراساس با شن و ماسه رودخانه‌ای

زیراساس معمولاً از شن و ماسه بستر رودخانه‌ها، مسیل‌های قدیمی، تپه‌های شن و ماسه‌ای یا واریزه‌ها و سایر معادن بـه دسـت می‌آید. چنانچه این مصالح دانه‌های درشت‌تر از حد مشخصات داشته باشد، بایستی آنها را بوسیله سرندهای مکـانیکی سرند نموده و دانه‌بندی مناسب برای مصرف قشر زیراساس را تأمین کرد.

زیراساس کوهی یا قلوه سنگی شکسته

سنگ‌های استخراج شده از معادن سنگ و یا قلوه سنگ‌های درشت طبیعی می‌تواند در سنگ شکن شکسته و سپس سرند شده و در صورت لزوم پس از اختلاط با سایر مصالح، در قشر زیراساس بکار رود.

‌زیراساس تثبیت شده

در محل‌هایی که مخلوط شن و ماسه رودخانه‌ای و یا سنگ شکسته کوهی طبق مشخصات در دسترس نباشد، می‌توان بـا اضـافه کردن مواد تثبیت کننده مانند سیمان، آهک و یا قیر ، مصالح موجود را پایدار کرد. در زمین‌هایی که آلوده به مواد مضـری هسـتند کـه روی سیمان اثر مخرب می‌گذارند و یا در محل‌هایی که احتمال رشد و روییـدن گیاهـان وجـود دارد، از زیراسـاس آهکـی، مـی‌تـوان استفاده کرد.

اساس

قشر اساس، دومین قشر از روسازی راه است که با مشخصات و ضخامت معین روی قشر زیراسـاس و در تمـام عـرض آن اجـرا می‌شود. عملکرد قشر اساس در روسازی بشرح زیر است.

تحمل بارهای وارده

بارهای وارده از قشرهای بالاتر روسازی بوسیله این قشر تعدیل و به قشر زیراساس وارد مـی‌شود، بطوری کـه تـنش مجـاز وارده سبب نشست و یا تغییر شکل غیر مجاز آن نشود‌.

خاصیت تراوایی

قشر اساس که با مشخصات فنی معین تهیه و پخش می‌شود، دارای خاصیت تراوایـی بیشـتری نسـبت بـه قشـر زیراساس است.

انواع اساس

انواع اساس در روسازی به شرح زیر است.

‌اساس شن و ماسه‌ای شکسته

شن و ماسه حاصل از رودخانه‌ها را مشروط بر آن که دارای مشخصات فنی لازم باشد، می‌توان بعد از شکستن و تامین دانه بندی و مشخصات لازم در قشر اساس بکار برد.

اساس سنگ کوهی شکسته و یا قلوه سنگ شکسته

سنگ‌های استخراج شده از معادن سنگ و یا قلوه سنگ‌های درشت رودخانه‌ای در سنگ شکن‌ها، شکسته و سپس سرند می‌شود و بر اساس مشخصات تعیین شده در قشر اساس بکار می‌رود.

اساس ماکادامی

اساس ماکادامی از سنگ کوهی و یا سنگ‌های رودخانه‌ای شکسته تشکیل می‌شود. این مصـالح براسـاس مشخصـات، پخـش و سپس مصالح ریزدانه بر روی آن پخش شده و به روش خشک و یا مرطوب کوبیده می‌شود.

پخش ماکادام با پخش کننده مکانیکی انجام می‌گیرد. پخش کننده، سنگدانه‌ها را به طـور یکنواخـت و مـنظم و بـدون جداشـدن دانه‌های درشت از ریز، در ضخامت و اندازه‌های مطابق نقشه‌های اجرایی پخش می‌کند‌. سطح قشر ماکادام، بلافاصله بعد از پخش و عبور سه تا چهار گذر اولیه غلتک باید کاملاً یکنواخت و مسطح شده و نقاط فـرود و فراز آن با افزودن و یا برداشت مصالح اصلاح شود، به نحوی که سطح نهایی قبل از تکمیل کوبیدگی چنانچه بـا یـک شمشـه چهـار متری کنترل شود از نظر دستگاه نظارت قابل قبول باشد‌. ‌

ترافیک‌

یکی از مهمترین پارامترها در طراحی روسازی است. ترافیـک عبـوری در دوره طراحـی در راه‌هـای موجـود بـر مبنـای آمارگیری و آگاهی از روند رشد ترافیک در سال‌های قبل و جذب ترافیک (پروژ‌ههای بهسازی) و در راه‌های جدید با انجـام مطالعـات حمل و نقل، تخمین رشد ناشی از توسعه آتی و برآورد قابلیت جذب، پیشبینی می‌شود. با تعیین حجم ترافیـک، نـوع وسـایل نقلیـه، وزن و نوع محور، می‌توان آنها را به وزن محور استاندارد یا محور مبنای طرح تبدیل کرد. تعیین پارامترهای زیر در مطالعات ترافیـک ضروری است.

1. ‌حجم ترافیک عبوری در سال اول بهره‌برداری
2. ‌نوع وسایل نقلیه، نوع محور و وزن آنها
3. ‌نرخ رشد سالانه انواع وسایل نقلیه
4. ضرایب هم ارز برای تبدیل انواع محورها با وزن‌های مختلف به محور استاندارد‌
5. ضریب توزیع جهتی ترافیک ‌
6. ضریب توزیع ترافیک در خط طرح

عوامل موثر در طرح روسازی

ازه روسازی راه، یک سیستم چند لایه‌ای است که برای توزیع و انتقال بار متمرکز ترافیک به بستر روسـازی طـرح مـی‌شـود. طراحی، شامل تعیین ضخامت کل سازه و هر یک از لایه‌های تشکیل دهنده آن و کیفیت مصالح مصرفی این ساختار است‌. این طراحی به گونه‌ای انجام می‌شود که روسازی آسفالتی در دوره طرح با قابلیت اطمینان معینی‌، آمـد و شـد راحـت، مطمـئن و ایمن در یک سطح هموار را تامین نماید. لذا نشانه خدمتدهی روسازی باید بعنوان معیار طراحی مورد استفاده قرار گیرد. عوامل موثر در طرح روسازی راه‌های جدید ‌یا بازسازی کامل راه‌های قدیمی بشرح زیر است.

عمر روسازی

عمر روسازی شامل عمر طراحی و عمر بهره‌برداری به شرح زیر است.

عمر طراحی

دوره یا عمر طراحی، مدت زمانی است که روسازی دچار خرابی‌های عمـده نشـود. در برخـی از مـوارد، طـرح و اجـرای روسـازی بصورت مرحله‌ای از لحاظ اقتصادی، بیشتر مقرون به صرفه است. معمولاً طراحی به گونه‌ای تعیین می‌شود که در طـی ایـن مـدت، اجرای یک روکش برای آن پیش بینی شود. انتخاب این گزینـه بـا در نظـر گـرفتن هزینـه‌هـای نگهـداری در دوران بهـره‌بـرداری و هزینه‌های روکش بعدی صورت می‌گیرد. عمر طراحی برحسب اهمیت راه تعیین می‌شود.

عمر بهره‌برداری

عمر یا دوره بهره‌برداری، مدت زمانی است که روسازی اولیه بدون نیاز به روکش با کیفیت قابل قبـول دوام آورد. زمـان بـین دو روکش را نیز عمر بهره‌برداری می‌نامند. در واقع این دوره شامل مدت زمانی است که روسازی از میـزان خـدمت دهـی اولیـه به میزان خدمتدهی نهایی برسد. عمر بهره‌برداری بر اساس تجربه‌های طراح و سیاست‌های کارفرما تعیین می‌شود و تـابع نحـوه و سیستم نگهداری راه است.

 نشانه خدمت‌دهی و عملکرد روسازی

عملکرد کلی روسازی، شامل دو نوع عملکرد وظیفه‌ای و سازه‌ای است‌. عملکرد وظیفه‌ای، چگـونگی خـدمتدهـی روسـازی بـه استفاده کنندگان از راه، از نظر راحتی رانندگی و کیفیت سواری دهی است. عملکرد سازه‌ای روسازی به شرایط فیزیکی آن مانند بـروز ترک و گسیختگی مربوط می‌شود که می‌تواند بر توانایی باربری سازه اثر بگذارد.

خدمتدهی یک روسازی به عنوان توانایی آن برای ارائه خدمت به ترافیکی که از آن استفاده می‌کند، تعریف می‌شود.

‌‌همواری، عامل غالـب در تخمـین نشـانه خـدمتدهـی روسـازی اسـت. نشـانه خـدمتدهـی از صـفر ‌بـرای یـک راه مطلقـاً غیر قابل استفاده‌ تا پنج‌ برای یک راه بسیار عالی تغییر می‌کند. برای طراحی روسازی، انتخـاب نشـانه خـدمتدهـی اولیـه و نهـایی ضرورت دارد. نشانه خدمتدهی در روزهای اولیه بهره‌برداری از راه، حداکثر است و بعد از مدتی که راه مورد استفاده قـرار مـی‌گیـرد، کاهش می‌یابد. اساسی ترین عواملی که در کاهش خدمتدهی روسازی تاثیر می‌گذارد، ترافیک و شرایط محیطی اسـت. بـرای لحـاظ کردن اثرات شرایط محیطی بر عملکرد روسازی در حالت رس‌های تورمزا یا بالاآمـدگی ناشـی از یخبنـدان مصـالح بسـتر روسـازی، کاهش نشانه خدمتدهی روسازی از حاصل جمع اثرات فوق به دست می‌آید.

تاثیر رطوبت

مقاومت خاک‌های ریزدانه و برخی خاک‌های درشت دانه با افزایش رطوبت و ایجاد شرایط اشباع کاهش می‌یابد. تـاثیرات مخـرب ناشی از افزایش رطوبت را می‌توان به کمک یکی از روش‌های متداول نظیر اصـلاح مصـالح، زهکشـی، بـالا بـردن رقـوم روسـازی، استفاده از مواد تثبیت کننده نظیر آهک، سیمان، قیر و سایر افزودنی‌های شیمیایی حذف کرد‌. تراز آب زیرزمینی نباید از بستر روسازی راه، ۱۲ کمتر از متر فاصله داشته باشد، در غیر اینصورت باید سطح ایستابی را بـا حفـر کانال‌های عمیق و نصب لوله‌های زهکشی و پرکردن روی آن با مصالح زهکشی پائین آورد‌.

‌زهکشی آب‌های آزاد موجود (در لایه‌های زیرسازی و روسازی) با زهکشی سطحی و زهکشی زیرزمینی انجام مـی‌پـذیرد. لـیکن آب‌های ناشی از خاصیت موئینگی را نمی‌توان مطابق فوق زهکشی نمود و تاثیرات این رطوبت را باید به لحاظ تـاثیر آن بـر خـواص مصالح روسازی در طرح روسازی در نظر گرفت. زهکشی آب آزاد می‌تواند با زهکشی آب بصورت عمودی یا جانبی از داخل لایه زهکش و اتصال بـه یـک سیسـتم جمـع کننـده‌ در نظـر لوله‌ای و یا ترکیبی از این دو انجام گیرد.

در طرح روسازی، اثر زهکشی با اصلاح ضرایب سازه‌ای لایه و با اعمال ضـریب m گرفته می‌شود. خاک‌های تورمزا (منبسط شونده) هنگامی که رطوبت جذب کند، تغییر حجم موضعی خواهند داشت. عموماً تورمزایی فقـط بـرای خاک‌های ریزدانه نظیر رس‌ها و لای‌ها در نظر گرفته می‌شود. اما باید توجه داشت که همه رس‌ها یا لای‌هـا، تـورمزا نیسـتند. تـاثیر خاک‌های تورمزای مصالح بستر روسازی موجب کاهش عمر بهره‌برداری روسازی مـی‌ شـود.

تاثیر یخبندان

اثرات یخبندان، شامل بالاآمدگی ناشی از یخبندان و کاهش باربری بستر روسازی در دوره ذوب یخ‌ها است. بالا آمدگی ناشی از یخبندان در فصل زمستان و ضعیف شدن خاک در طی فرآیند ذوب یخ در اوایل فصل بهـار در کـاهش دوام روسـازی نقـش تعیـین کننده‌ای دارد. بالا آمدگی ناشی از یخبندان در روسازی و زیرسازی راه ، هنگامی بروز می‌کند که هر سه عامل زیر در یک پروژه حادث شود.

1. ‌هوای سرد با دمای زیر صفر
2. ‌وجود خاک‌های حساس در مقابل یخبندان (مصالح روسازی، مصالح زیر بستر روسازی و خاکریز )
3. ‌آب در دسترس ‌عمدتاً تراز آب زیرزمینی در عمق کمتر از سه متر

چنانچه حتی یک عامل از سه عامل فوق در پروژه مورد طراحی وجود نداشته باشد، تاثیر یخبنـدان در نظـر گرفتـه نمی‌شود. منبع تامین آب در دستر‌س معمولاً سطح آب زیرزمینی است که در عمق کمی از منطقه یخ زده قرار دارد‌. حرکت آب از سطح آب زیرزمینی به سمت بالا و بسوی منطقه یخ زده توسط خاصیت موئینگی خاک صورت می‌گیرد.

 روسازی شانه راه

روسازی آسفالتی در شانه‌های راه به منظور افزایش ایمنی برای توقف وسایل نقلیه انجام میگیرد. از شانه راه در شرایط اضطراری برای عبور و مرور ترافیک و نیز خط عبور موقت وسایل نقلیه در جریان تعمیر و نگهداری راه استفاده می شود . لذا به منظور پیشگیری از خرابیهای ناشی از عبور و مرور موقت و تصادفی از روی شانه راه، ضخامت روسازی را می توان با توجه به نوع، کیفیت مصالح غیر آسفالتی و ترافیک عبوری از شانه ها تعیین کرد. حداقل ضخامت آسفالت گرم شانهها معادل ضخامت توپکای سـواره رو و یـک لایـه بیندر زیر آن است.

ارزیابی وضعیت روسازی راه

بررسی وضعیت روسازی راه، پیشنیاز اصلی برنامه‌ریزی برای تعیین اولویت و انتخاب روش‌های بهسازی اسـت‌. هر نـوع روش برای بهسازی، منوط به تعیین شاخص‌های مربوط به وضـعیت روسازی راه اسـت. ‌در ارزیابی وضعیت روسازی، چهار بخش زیر باید انجام پذیرد.

1. تعیین وضعیت خرابی‌های سطحی روسازی
2. تعیین وضعیت باربری سازه‌ای روسازی
3. ارزیابی و تحلیل ناهمواری سطح روسازی
4. اندازه‌گیری و تحلیل مقاومت لغزشی سطح روسازی

از داده‌های حاصل از ارزیابی‌های فوق می‌توان به منظور دستیابی به اهداف زیر بهره برد.

1. کنترل وضعیت خدمت‌دهی روسازی راه
2. تشخیص روش مناسب بهسازی باتوجه به شاخص‌های فوق در طی عمر روسازی راه
3. برنامه ریزی جهت روشهای نگهداری و بهسازی روسازی راه در طول عمر سرویس دهی آن

بررسی وضعیت خرابی‌های سطحی روسازی راه

‌مقدار و شدت گستردگی کلیه آسیب دیدگی‌های سطحی لایه آسفالتی شامل موارد زیر است.

• ترک‌های پوست سوسماری
• ترک‌های کناری راه
• ترک‌های ( خطی طولی و عرضی)
• ترک‌های بلوکی
• ترک‌های لغزشی
• انواع موج‌ها و شیارهای طولی وعرضی
• نشست‌های موضعی
• چاله‌ها
• تورم
• فرو رفتگی و برآمدگی
• قیر زدگی
• لکه گیری
• افتادگی شانه‌ها
• پمپاژ یا رو زدن آب
• صیقلی شدن سنگدانه‌ها
• جداشدن سنگدانه‌ها از رویه راه
• عریان شدن پوشش قیری سنگدانه‌ها

ارزیابی و تحلیل ناهمواری‌های سطح روسازی

ناهمواری، عامل مهمی جهت کاهش راحتی و سهولت رانندگی و ایمنی راه محسـوب می‌شـود. از دیـد اسـتفاده کننـدگان از راه، ناهمواری به معنی عدم راحتی، کاهش سرعت و افزایش استهلاک و هزینه بهره‌برداری وسیله نقلیه است. عوامـل ایجـاد نـاهمواری شامل موارد زیر است.

1. ترافیک
2. عوامل محیطی و آب و هوایی
3. کیفیت ضعیف مصالح مصرفی در لایه‌های روسازی
4. تحکیم و نشست لایه‌های خاکریزی
5. نواقص ناشی از عملیات اجرایی

اندازه‌گیری و تحلیل مقاومت لغزشی سطح روسازی

مقاوت لغزشی سطح روسازی بدلیل تاثیر عمده آن بر افزایش ایمنـی عبـور و مـرور و کـاهش تصـادفات ناشـی از آن از اهمیـت ویژه‌ای برخوردار است. مقاومت لغزشی سطح روسازی راه به خصوصیات سطح روسازی، وجود آب و رطوبت، فشار باد چرخ، آج تایر، دمـا و سرعت وسیله نقلیه بستگی دارد. وقتی سطح روسازی خشک است، اصطکاک آن با تایر بیشتر است اما در زمان بارن دگی، مقاومت لغزشی کاهش می‌یابد و احتمال وقوع لغزش ماشین برروی سطح روسازی وجود دارد‌.

انواع بهسازی

بهسازی، تابع کمیت وکیفیت وگستره آسیب دیدگی‌های روسازی و علل بوجود آمدن آنهاست و عمدتاً به دو نوع بهسازی سطحی و بهسازی سازه‌ای تفکیک می‌شود.

بهسازی سطحی

بهسازی سطحی برای اصلاح ناهمواری‌های سطحی و تامین رانندگی راحت، سریع و ایمن انجام می‌شود که در شرایطی نیـز بـا اجرای یک لایه آسفالت سطحی یا ماسه آسفالت به ضخامت حداکثر ۲۵ میلیمتر همراه است. خرابی‌های سطحی، تمامی عوارضـی را که موجب کاهش کیفیت رانندگی، مقاومت لغزشی و ایمنی استفاده کنندگان از راه می‌شود، در برمی گیرد و شامل موارد زیر است.

مقاومت لغزشی و ایستابی

کاهش مقاومت لغزشی رویه راه در موقع بارندگی، ناشی از صیقلی شدن سطح راه، عدم زبری و بطور کلـی بافـت سـطحی فاقد اصطکاک آن است که اصلاح آن با اجرای آسفالت سطحی، دوغاب قیری و یا انجام میکروسرفیسـینگ و یـا آسـفالت متخلخـل امکانپذیر است. نوع رویه انتخابی باید با ترافیک راه هماهنگی داشته باشد‌.

‌کاهش مقاومت لغزشی ناشی از قیرزدگی را که ممکن است در سطح راه بوجود آید، می‌توان با تراشیدن قیر اضافی یـا پخـش مصالح سنگی یا ماسه گرم اصلاح کرد. استفاده از آسفالت‌هایی نظیر آسفالت سطحی، آسفالت متخلخـل و میکروسرفیسـینگ کـه بـا ترافیک راه سازگاری داشته باشد نیز برای رفع این نقص، تجربه رایج و متداولی است.

‌جمع شدن آب در سطح راه و در شیار‌ها و موج‌های طولی و عرضی آن، موجب کاهش سطح ایمنـی و افـزایش خطـر بـرای ترافیک می‌شود. ضمن بررسی علل بوجود آمدن این شیارها و موج‌ها، نسبت به انتخاب روش اصلاحی آنها اقدام می‌شود.

ناهمواری سطح راه

عوامل عمده بروز ناهمواری‌ها و خرابی‌های سطح راه که موجب کاهش کیفیت رانندگی می‌شود و روش‌های عمومی ترمیم آنهـا به شرح زیر است.

‌جدا شدن سنگدانه‌ها از رویه آسفالتی

این خرابی را که به علل مختلفی در سطح راه بوجود می‌آید، می‌توان در شرایطی کـه وسعت و گستردگی آن زیاد باشد با یک رویه آسفالتی نازک لایه و یا یکی از انواعآسفالت‌های حفاظتی‌ روکش کرد .

‌ناهمواری‌ها

ناهمواری‌های ناشی از وجود ترک‌های ثابت و ماندگار در مسیر چرخ‌ها، چاله‌ها و گودی‌ها و فراز و نشـیب‌هـا را بعد از اصلاحات و رفع نقص‌های موضعی، می‌توان با یک لایه آسفالت نازک روکـش کـرد تـا رویـه راه، آرایـش یکنواخـت و سـطح همواری بیابد‌.

‌تغییر شکل‌ها

تغییر شکل‌های ناشی از نشست روسازی راه که با گستردگی و طول و عرض زیاد و ضخامت‌های متغیر نسبت به تراز نهایی رویه حادث می‌شود، می‌توان با استفاده از مخلوط‌های آسفالت گرم و یا آسفالت سرد (متناسب با نوع ترافیک) اصـلاح و تسطیح کرد.

‌اصلاح ناهمواری‌های سطحی

نوع اصلاح و تعمیر ناهمواری‌های ناشی از نشست موضعی، وجود چاله، فراز و نشـیب و مـوج‌هـای عرضـی بصـورت جداگانـه و متناسب با دلایل بوجود آمدن آنها انتخاب می‌شود. این نوع خرابی‌ها و نواقص عمدتاً با تعمیرات عمقی و انجام لکـه گیـری اساسـی اصلاح می‌شود.

اصلاح شیارهای طولی

شیارها و تغییر شکل‌های طولی ناشی از کمبود مقاومت مخلوط‌های آسفالتی‌‌ یا وجود قیر بیش از اندازه در آنها، ممکن است بـا تراشیدن برآمدگی‌ها تسطیح شود. چنانچه این شیارها به مرور زمان تثبیت شده باشد و احتمال روآمدن آنها به روکش وجـود نداشـته باشد، می‌توان آنها را با مخلوط آسفالتی مناسب تسطیح و هموار کرد‌. در صورتی که این نوع آسیب دیدگی ناشی از تغییر شکل دیگر لایه‌های روسازی، غیر از آسفالت باشد، در این صورت باید یک روش اصلاحی خاص و عمقی انتخاب کرد.

مرمت ترک‌های خطی

ترک‌های خطی شامل ترک‌های عرضی، طولی و مایل با شدت و گستردگی زیاد، به ویژه ترک‌های عمقـی– انقباضـی ناشی از تنش‌های حرارتی است. ترک‌های با عرض کمتر از ۵-۶ میلیمتر را می‌توان با ماسه آسفالت سـرد یـا پرکننده‌های مناسب ویژه این نوع ترک‌ها با قیر و ماسه و یا فقط قیر (قیرهای محلول وقیرآبه) پر کرد. برای ترک‌های عرضی که حساسیت زیادتری نسبت به انقباض و انبساط دارد، علاوه بر درزگیری، استفاده از مصالح و یا مواد کنتـرل کننـده روآمـدن تـرک بـه روکش، موثر خواهد بود.

روسازی راه

‌روسازی راه سازه‌ای است که بر روی آخرین لایه متراکم شده خاک‌ موجود یا اصلاح شـده و یا خـاکریزی‌هـا قرار می‌گیرد‌. روسازی معمولاً متشکل از قشرهای مختلفی نظیر زیراساس، اساس و لایه‌های آسفالتی یا بتنی ‌یا ترکیبی از آنهاسـت. هـر یک از این قشرها تابع مشخصات فنی و دارای ضخامت معینی است.

اولین گام در روسازی‌، مقاوم سازی خاک جهت عبور ماشین آلات است. یکی از دلایل اجرا شدن روسازی در چند لایه کاهش تنش‌های موجود است. هرگاه در یک بستر، فشار تماسی بیشتر از مقاومت طبیعی باشد، آن بستر نیاز به روسازی دارد.

هدف از روسازی راه

زمین طبیعی، بستر خاکریزی‌های آماده شده راه، کف برش‌های خـاکی‌ یـا سـنگی، حتـی در شـرایط کـاملاً متـراکم و خـوب دانه بندی شده، مقاومت کافی برای تحمل بارهای وارده از چرخ خودرو را ندارد‌. بارگذاری ایـن گونـه خـاک‌هـا موجب شکست برشی و ایجاد تغییر شکل‌های دائم بیش از اندازه برای آنها می‌شود‌. روسازی، از بروز و ظهور آسیب دیدگی‌های فوق جلوگیری نموده و عبور و مرور راحت و ایمنی را در یک سطح هموار فراهم می‌کند.

لایه‌های روسازی و خواص کلی آنها

ضخامت و کیفیت مصالح لایه‌های روسازی، به نوع و درجه بندی راه، مقاومت خاک بستر، میـزان ترافیـک، شـرایط جـوی، نـوع مصالح قابل دسترسی و عوامل اقتصادی بستگی دارد‌. خصوصیات و ویژگی‌های کلی بستر و هر یک از لایه‌های تشکیل دهنده روسازی‌، به شرح زیر است.

بستر روسازی

کیفیت خاک بستر، میزان تحمل باربری و حساسیت و آسیب پذیری آن در برابر عوامل جوی، در انتخاب لایه‌های روسازی نقش تعیین کننده دارد. در اثر عبور بار ترافیکی، کرنش‌های فشاری قائم در بالای بستر روسازی ایجاد می‌شود که هرگاه مقدار این کرنش‌ها از مقدار مجاز بزرگتر باشد می‌تواند منجر به شیار افتادگی در روسازی شود.

شیب‌های طولی و عرضی جاده که در طرح تعیین شده‌ است، باید در سطح بستر روسازی تامین شوند تـا هریـک از لایه‌های روسازی با ضخامت‌های طراحی، اجرا شوند.

زیراساس

زیر‌اساس‌ نخستین قشر لایه روسازی است ‌که بر روی بستر روسازی قرار مـی‌گیـرد. مصـالح زیراسـاس معمـولاً از بسـتر رودخانه‌ها، مخروط افکنه‌ها ‌یا معادن کوهی (سنگ شکسته) تهیه می‌شود و در مواردی که ضرورت فنی و اقتصادی ایجاب نماید، از تثبیت خاک با قیر، سیمان، آهک و یا افزودنی‌های شیمیایی استفاده می‌شود. ‌مصالح زیراساس علاوه بر عملکرد عمومی سازه‌ای که در کل سیستم روسازی برای آن در نظر گرفتـه شـده، بایـد دارای خصوصیات زیر نیز باشد.

دانه بندی

• دانه‌بندی زیراساس باید طوری باشد که از نفوذ موادِ ریزدانهِ خاکِ بسترِ روسازی، به قشر اساس جلوگیری کند. لـذا باید زیراساس دانه‌بندی پیوسته‌ای داشته باشد.

مقاومت در برابر یخبندان

در مناطقی که عمق نفوذ یخبندان به زیراساس می‌رسد، باید مصالح زیراساس طوری انتخـاب شـود کـه در برابـر یخبندان حساسیت نداشته باشد.

خاصیت زهکشی

از جمع شدن آب آزاد ناشی از نفوذ آب‌های سطحی‌ یا تراوشی در لایه روسازی جلوگیری می‌کند و ‌باید خاصیت زهکشی مطلوب برای تخلیه آب را داشته باشد.

اساس

قشر اساس، معمولاً بلافاصله در زیر لایه آسفالت و روی قشر زیراساس قرار می‌گیـرد. مصالح این قشر باید متشکل از سنگ کوهی شکسته، یا شن و ماسه رودخانه‌ای شکسته، یا سرباره کوره‌های آهنگدازی ‌یا ماکادام باشد.

قشرهای آسفالتی

قشرهای آسفالتی در مقایسه با دیگر لایه‌ها، باید از مقاوم‌ترین و مرغوبترین مصالح روسازی باشند. در راه‌های با ترافیک زیـاد و سنگین که در آنها قشرهای بالای روسازی از مصالح آسفالتی تشکیل شده باشد، معمولاً این قشرها در اثر بارگذاری تغییر شـکل داده و در آنها تنش‌های کششی و فشاری افقی بوجود می‌آید. هرگاه شدت تنش‌های کششی افقی در زیر لایه‌های آسفالتی از مقاومت کششی آن بیشتر شود، در این نقاط ترک ایجاد مـی‌شـود کـه بتـدریج بـه سـمت رویـه راه گسـترش مـی‌یابـد و موجـب آسیب دیدگی‌هایی می‌شود. بنابراین جنس و ضخامت لایه‌های آسفالتی بایـد طوری انتخاب شود که در برابر تنش‌های کششی افقی بوجود آمده مقاومت نماید و ترک نخورد‌.

قشرهای آسفالتی، علاوه بر عملکرد ویژه‌ای که در سازه روسازی برای آنها منظور شده، باید خصوصیات کلی زیر را نیـز دارا باشد.

مقاومت سایشی

مصالح سنگی مصرفی باید در برابر اثر تخریبی و سایشی چرخ وسایل نقلیه مقاومت کافی داشته باشند.

‌همواری سطح و تاب لغزشی

از سطحی هموار برای عبور راحت، سریع و مطمئن و در عین حال دارای مقاومت لغزشی کافی، برخوردار باشد. مقاومـت در برابـر لغزندگی بویژه در قوس‌های تند و نزدیکی تقاطع‌ها و میادین، امری ضروری است. برای تامین این ویژگی با اصطکاک لازم می‌تـوان از مخلوط‌های آسفالتی متخلخل‌ یا دیگر مخلوط‌های نظیر برای قشر رویه استفاده کرد.

نفوذ‌ ناپذیری (ناتراوایی)‌

‌به منظور کاهش نفوذ آب‌های سطحی به لایه‌های روسازی، لازم است مجموعه لایه‌های آسفالتی بـه انـدازه کـافی ناتراوا باشند تا نفوذ آب به حداقل برسد.

مقاومت ‌باربری

در مقابل هر گونه تغییر شکل بیش از اندازه، از مقاومت و دوام لازم برخوردار باشد. این تغییر شکل‌ها می‌تواند ناشی از تاثیر ترافیک، عوامل جوی و تغییرات دمای محیط باشد. تغییر شکل‌ها معمولاً به شکل نـرم شـدن، فتیله شدن، ترک خوردن و آسیب دیدگی‌های دیگر ظاهر می‌شود.

منبع:www.omransoft.ir

زیر سازی :

برای جلوگیری از نشست کردن مورد و حفاظت از تاسیسات عبوری از زیر سطح( مثل لوله های فاضلاب)

زیرسازی خود شامل دو بخش است:

•  کوبیدن کف و منظور متراکم سازی خاک. ( در کف های خاکی)

• ماهیچه کشی

وقتی تاسیسات از کف می گذرد، برای جلوگیری از لگد مال شدن و تخریب آن ها باید روی آن را با ملات پر سیمان پوشاند که به این کار ماهیچه کشی می گویند.

نکته:

قبل از اجرای فونداسیون نیز باید کف سازی انجام شود. در این مورد، باید چاه های قدیمی موجود شناسایی و با مصالح مناسب پر شود. اگر این کار انجام نشود امکان نشست ساختمان و ترک خوردگی در حین یا بعد از ساخت وجود دارد.

تسطیح:

در این مرحله از کف سازی تراز بندی و همباد کردن سطوح انجام می شود.اگر کف سازی در جایی باشد که امکان جاریشدن آب وجود دارد، باید حتماً شیب بندی مناسب برای هدایت آب بهکف شور ها یا آبرو ها انجام شود. ( مثل کف پیلوت یاپشت بام) تسطیح کف فونداسیون نیز با استفاده از بتن مِگر انجام می شود.اگر نیاز باشد از نفوذ آب به زیر سطحجلوگیری شود، باید در این مرحله یا مرحله بعدی کف سازی، عایق کاری، با استفادهاز قیر و گونی یا ایزوگام صورت گیرد.

توجه:

در مجاورت لایه عایق کاری باید از ملات های با مصالح ریز دانه و گرد گوشه استفاده نمود. استفاده از سنگدانه های درشت و تیز گوشه باعث سوراخ شدن لایه عایق در اثر فشار می شود. هنگام اجرای لایه عایق نیز، کارگرانی که از روی لایه عایقعبور می کنند، باید کفش های نرم و بدون میخ به پا داشته باشند.

هنگام کار با قیر و گونی نکات ایمنی نیز مطابق مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان رعایت گردد.

در سقف های سازه ای اجرا شده، هنگام تسطیح و کف سازی، برای رسیدن به ضخامت مورد نظر ، از پوکه های معدنی یافوم بتن که مصالح سبکی هستند استفاده می شود.بعضی از سازندگان، سقف را  اصطلاحاً، به صورتِ گُرده ماهی اجرامی کنند. اجرا به این صورت بر خلاف ضوابط است. زیرااین شکل اجرا ضخامت کف سازی را افزایش می دهد و باعثسنگین شدن سقف می شود.

در کف سازی پارکینگ ها یا گذرگاه های عبور وسایل نقلیه یا ماشین آلات سنگین حتماً باید در نظر داشت که عیار سیمان،در ملات مصرفی بالا باشد تا مقاومت کافی در برابر فشار عبور وسایل نقلیه را داشته باشد.

منبع

انواع مصرف غلتک راه سازی

همیشه با توجه به مکان جغرافیایی، عرض جاده و زیرساخت جاده از نوع خاصی از غلتک استفاده می شود. به طور مثال زمانی که قرار است، حیاط یک خانه مسکونی آسفالت شود از غلتک دستی استفاده می شود.. با توجه به زیرساخت جاده باید از یکی از غلتک ها استفاده کرد. به طور مثال اگر زیرساخت جاده ای به صورت سنگ ریزه باشد، باید از غلتک ویبره استفاده کرد. زیرا غلتک ویبره با فشاری که به صورت ضربه به سطح جاده ایجاد می کند باعث می شود که چگالی مورد نیاز به دست آید. این نوع غلتک به این صورت عمل می کند که در زمانی که بر روی جاده حرکت می کند، ضربه های پشت سر هم به سطح جاده نیز وارد می کند. شدت و دفعات ضربه هایی که به سطح جاده کوبیده می شود متفاوت است و با توجه به زیرساخت جاده تایین می گردد. در تصویر زیر نوع ویبره را مشاهده می کنید.

منبع : persiajonoub.com

اما در زمان هایی که زیرساخت جاده از خاک نرم تشکیل شده باشد و بخواهیم آن را آسفالت کنیم می توانیم از غلتک چرخ لاستیکی استفاده کنیم. همچنین از غلتک دوچرخ فلزی نیر می توان در عملیات صاف کردن سطح جاده (آسفالت یا بتن) استفاه کرد

کمپکتورهای قورباغه ای (Tamping rammer)

کمپکتور قورباغه ای ماشینی است که زمین را می کوبد و ذرات خاک را بهم می چسباند اما طرز کار آن نسبت به کمپکتور صفحه ای متفاوت است. این دستگاه به جای استفاده از ارتعاش برای نشست دادن خاک، نیروی ضربه را برای فشرده سازی ذرات به کار می گیرد.

نحوه کارکرد کمپکتور قورباغه ای

نحوه کارکرد یک کمپکتور قورباغه ای که به آن جک پرنده نیز گویند، به این صورت است که پا دستگاه را از زمین بلند کرده و با ضربه ای سنگین آن را بر روی خاک می کوبد، این عمل به معنی افزایش عمق فشرده سازی و راحتی مانور و کارکرد در گودال ها و فضاهای محدود کاری است.

طراحی عمودی کمپکتورهای قورباغه ای به این دلیل است که اغلب آن ها در مکان هایی که فضاهای کاری محدود و کار کردن سخت است مانند کانال ها توانایی کار کردن داشته باشد. صفحه ی کوبنده کوچک و ضربه بزرگ باعث میشه که به راحتی و بدون هیچ مشکلی بتوان با آن ها کار کرد.

کاربردهای کمپکتورهای قورباغه ای

۱- فضای محدود و مکان های که جای مانور برای دستگاه وجود ندارد.

۲- کانال سازی، حفاری، پی سازی، تعمیرات آسفالت

۳- جهت کاربردهای خاص و مکان هایی که امکان استفاده از کمپکتورهای صفحه ای در آن وجود ندارد.

مزایای کمپکتورهای قورباغه ای

۱- ماشین هایی باریک با صفحه ای کوچک هستند از همین جهت حمل و نقل آن ها آسان است.

۲- طراحی آنها این اجازه را می دهد که قدرت مانور عالی در فضاهای محدود داشته باشند.

۳- عمق کوبش آن ها نسبت به کمپکتورهای صفحه ای بسیار بیشتر است.

۴- نحوه عملکرد آن ها به طور کامل متفاوت از کمپکتورهای صفحه ای است، همین امر باعث می شود بتوان از آن ها برای فشرده سازی مواد مختلف استفاده نمود.

منبع:سایت